David Claerbout is gefascineerd door de wijze waarop wij de wereld observeren en door het functioneren van ons visuele geheugen. Hij stelt zich vragen over de manier waarop wij onze omgeving waarnemen en hoe we omgaan met het verglijden van de tijd. Met zijn werk onderzoekt de kunstenaar de grenzen tussen fotografie en film, tussen stilstaande en bewegende beelden, tussen animatie en digitale beeldmanipulatie. Bestaand fotografisch of filmisch materiaal zoals oude zwartwitfoto’s vormt het vertrekpunt. David Claerbout brengt bijvoorbeeld sterk uitvergrote zwart-wit beelden in video-installaties tot leven door details op een subtiele manier te activeren. Met de nieuwste technieken voegt hij minimale bewegingen toe aan het oorspronkelijk stilstaande beeld. Omgekeerd brengt hij videobeelden tot stilstand. Belangrijk daarbij is het verstrijken van de tijd: door naar Claerbouts werk te kijken, wordt de toeschouwer zich bijna fysiek bewust van de eeuwige beweging van de tijd. Kleine veranderingen in ogenschijnlijk bevroren beelden, het langzaam voortkruipen van licht en schaduw over een verstild landschap, het telkens weer herhalen van handelingen of het nieuw leven inblazen van archiefmateriaal maken ons attent op de tijd die zich door niets of niemand een halt laat toeroepen.

Meer.