Bratkov filmt zijn broer, een 75-jarige architect die in de Oost-Oekraïense stad Charkov woont, terwijl die kamers afstapt en ramen telt in een vervallen kinderziekenhuis, alsof hij nadenkt over de mogelijke renovatie ervan. De video eindigt met het harde feit dat op het moment dat de video werd gemonteerd, de broer van de kunstenaarbommen aan het tellen was.

Verklaring Sergey Bratkov:

“Ik haat de oorlog en degenen die hem hebben ontketend. 
Dat schreef ik in een ander filmwerk over mijn broer die in Charkov woont, in dezelfde serie als het hier gepresenteerde werk.
De film met die uitspraak is helemaal aan het begin van de oorlog gemaakt en op de Oostenrijkse televisie vertoond. ”