De Canadese kunstenaar Mark Lewis, lange tijd verbonden aan de kunstscène in Vancouver maar nu inmiddels al meer dan tien jaar in Londen gevestigd, behoort tot een select gezelschap van auteurs die zich in de schemerzone tussen beeldende kunst en (Hollywood)film bewegen; zijn 35mm-films bevatten talloze referenties aan de canonieke filmgeschiedenis, maar zijn tegelijk ook te elliptisch, te statisch sculpturaal zelfs, om als “film” bestempeld te kunnen worden: vaak bestaan ze uit niets meer dan een demonstratie van de technische mogelijkheden van één enkele camerabeweging.