In de performance When Faith Moves Mountains probeert Francis Alÿs met achthonderd Peruviaanse vrijwilligers het onmogelijke te doen: een berg 10 cm verzetten. De performance vond plaats in de sloppenwijken bij de Peruaanse hoofdstad Lima in de context van de Biënnale in 2002. De installatie bestaat uit drie video’s en een reeks leestafels met documentatie. Francis Alÿs omschrijft de actie zelf als een Bijbels beeld: “Ik weet niet of de duin nu echt opgeschoven is, maar er is wel iets gebeurd in die vier uur dat we daar onder een loden zon stonden te spitten. De mensen beklommen de heuvel en schepten zand. Er gebeurde iets dat je verstand te boven gaat, het was een klein mirakel. Het had iets symbolisch en iets heel echts tegelijkertijd.” De kunstenaar noemt zijn acties ‘fabels’ of ‘verhalen’. Ze worden gekenmerkt door een irrationeel element en humor. When Faith Moves Mountains draagt iets absurd in zich: er wordt enorm veel moeite gedaan voor een minuscuul resultaat. Tegelijk is het net dat aspect dat het werk zijn aanstekelijk utopisch elan meegeeft. De zorgvuldig geplande actie straalt een onvoorwaardelijk geloof uit in de maakbaarheid van de wereld. Kunst kan de wereld niet veranderen, maar ze kan wel helpen de geesten daarvoor rijp te maken. Francis Alÿs wil als kunstenaar de mogelijkheid openen voor zijn publiek om anders te denken, zonder commentaren, oplossingen of oordelen op te dringen. De performance is een teken van hoop in een land dat zich in een politieke crisis bevindt. Tegelijk bekritiseert en ontromantiseert Francis Alÿs met dit werk de ‘traditionele’ Land-Art. When Faith Moves Mountains is Land Art van mensen die geen grond bezitten, gerealiseerd door de inzet van de gewone man.