Almagul Menlibayeva gebruikt verwijzingen naar haar nomadische achtergrond en de wijdverbreide Sjamanistische tradities van Centraal-Azie voor de constructie van een persoonlijke mythologische wereld. In de mythologie van de nomaden van Kazachstan figureert Umai als de godin van de vruchtbaarheid en maagdelijkheid. De traditionele kledij en dramatische enscenering van Forever Umai doen vermoeden dat Menlibayeva hier een modern portret van de godin heeft gemaakt. In de uitgestrekte steppen, onheilspellend verlicht door de zon, ziet ze er weerbarstig of zelfs angstaanjagend uit. Aan haar voeten ligt een man die een schaap draagt. Slaapt hij, of is hij dood? Is Umai gekomen om hem te doen herleven, of om de mokerslag te geven? De vele dubbelzinnigheden van Forever Umai verwijzen naar vragen over gender en vrouwelijkheid en weerspiegelen de dubbelzinnigheden bij de totstandkoming van een Kazachse nationale identiteit - een terugkerend thema in het werk van Menlibayeva.