Oksana  Shachko werd vanaf jonge leeftijd opgeleid in de traditionele orthodoxe icoonschilderkunst. Ze keerde later in haar leven, tijdens haar ballingschap in Parijs, terug naar deze schilderstijl en maakte een reeks schilderijen die de gezamenlijke titel Iconoclast dragen. Op elk schilderij zien we in eerste instantie een traditionele scène, maar toch vallen hier en daar subversieve details op. Op een diptiek dat de kruisiging uitbeeldt, zien we dat één personage een vrouw is. Het andere is een man en bij nader inzien heeft hij een erectie (wat vaak gebeurt op het moment dat mannen overlijden).Zulke details, hoewel sommigen ze als provocerend ervaren, zijn niet bedoeld als antireligieus, maar ze zijn zowel een statement tegen indoctrinatie als een oproep tot openheid.