Sacrifice toont een naakte vrouw op de rug gezien. Voor haar staat een rij mannen, waarvan we alleen de benen en schoenen te zien krijgen. Dit kleine werk geeft de indruk opvallend groot te zijn. De figuren zijn ruw geschilderd met zware, donkere contouren. Veel grote partijen bestaan uit slechts één grof geborstelde veeg. Het contrast tussen licht en donker is scherp, het kleurgebruik spaarzaam waardoor de eenvoudige voorstelling aan grafische kracht wint. Zoals in bijna alle werken van Dumas gaat het hier waarschijnlijk om een schilderkunstige omzetting of ‘vervalsing’ van andermans beelden. (Dumas gebruikt foto’s en films als bronnenmateriaal.) Deze beelden worden door de kunstenares zonder pardon gestolen, vervormd en ingezet voor eigen doeleinden. De teneur van haar bedoelingen kan onmogelijk worden ingeschat omdat de intenties van een schilder uitsluitend kenbaar zijn in de vorm van het schilderij. Zowel de titel van het werk, de manier waarop het geschilderd is, als het kleurgebruik geven de indruk van een emotionele gebeurtenis. We weten echter niet wat er juist aan de hand is. Ook in dit werk laat Dumas de ruimte voor interpretatie open.