Luc Tuymans (°1958) brengt sinds 1980 figuratie terug in de schilderkunst. Een ingehouden schilderswijze, sterke stilering en filmische aanpak typeren zijn werk. De onderwerpen van de schilderijen herleiden bekende historische gebeurtenissen tot banale motieven, of omgekeerd: verheffen alledaagsheid tot universele hoogte. Tuymans hanteert echter ook andere media (edities, grafiek, film en polaroids) en is ook zelf actief als curator. Voor El Hotel Eléctrico brengt Tuymans een in situ-muurschildering en een aquarel. Gezamelijk presenteren deze componenten een nieuwe versie van Simulation (2007). Het werk maakt deel uit van een reeks schilderijen uit Forever: The Management of Magic.(http://www.davidzwirner.com/exhibition/forever-the-management-of-magic/page/3/) De hele serie thematiseert de utopische en artificiële architecturale werkelijkheid van Disney World.

Simulation is een veelzijdig werk gebaseerd op drie parameters. Vooreerst contextualiseert Tuymans het motief van de cirkel - deze geometrische figuur is prominent aanwezig in Disney’s architecturale visie op pretparken. Daarbij speelt een werk van Tommy Simoens een belangrijke rol. Simoens baseerde zich op een driedimensionale voorstudie van de film Where the Wild Things Are (John Lasseter, 1983). Tuymans startpunt is dus deels een werk van een andere kunstenaar. Ten derde ligt de nadruk bij Tuymans op het ontwikkelingsproces van beelden. Hij koppelt het filmisch proces aan de werking van de herinnering. Volgens Tuymans werkt een stopgezet beeld (een frame) in een film voor verstilling, terwijl de schilderkunst beweging schept vanuit de stilstand in een enkelvoudig beeld. Het hele proces van Simulation is vergelijkbaar met een wandeling doorheen verschillende media.