Het werk is gebaseerd op een foto die de kunstenares nam vanuit het raam van haar atelier, gelegen tegenover een militaire basis in Kiev. In haar schilderij zoomt Khomenko in op de figuur van een soldaat die een geïsoleerd silhouet wordt op het lege doek. Het schilderij kan worden gezien als een reflectie op de verhoudingen tussen de artistieke blik en de technologische militaire blik. In tegenstelling tot de doordringende optiek van een sluipschutter richt Khomenko's blik zich op het oppervlak van het lichaam, waardoor het bijna een abstractie wordt. Gemaakt vóór de Russische aanval op Oekraïne op 24 februari 2022, was het oorspronkelijk bedoeld voor de solotentoonstelling van de kunstenaar in het Nationaal Kunstmuseum van Oekraïne in Kiev, die nooit heeft plaatsgevonden. Painting from the photo that was taken on the big distance and then cropped of "Schilderen van de foto die op grote afstand is genomen en vervolgens is bijgesneden" maakt deel uit van Khomenko's voortdurende belangstelling voor de historische traditie van het afbeelden van oorlog en de rol van digitale beelden in oorlogstijd. De rol van die laatste is sinds de invasie drastisch veranderd, waardoor foto's een soort wapen zijn geworden. Khomenko's werk reflecteert niet alleen op de manier waarop de soldaten in de context van de cyberoorlog worden afgebeeld, maar stelt ook de kwestie van de onvermijdelijke ontmenselijking aan de orde die het gevolg is van de wijdverbreide ontmenselijking en verpixeling van de beelden.