De titel van de reeks At the end of the Wee Hours (1984 – 86) refereert naar het refrein van het gedicht A Notebook of a Return to my Native Land (1939) van Aimé Césaire (1913-2008).

In dit gedicht ontdekt Marshall hoe politiek en poëzie samengeweven kunnen worden tot een magisch verhaal. De Martinikaan Aimé Césaire was gedurende bijna 75 jaar één van de belangrijkste woordvoerders van het antikolonialisme, zowel in de Franstalige wereld, als daarbuiten. In zijn poëzie zoekt hij naar een passende stem voor de inheemse identiteit van Martinique. Met behulp van het analytische kubistische model probeert Marshall het gevoel van de tropen, weergegeven in het gedicht, op te roepen zonder daarbij de realistische details te reduceren tot vorm en textuur. Knipsels van verschillende landschappen zijn samengebracht in één beeld, die op hun beurt een nieuw landschap lijken te vormen.