De vorm van de blauwgebicte vlek en de titel van het werk Rorsach verwijzen naar de Rorsachtest, een psychologische test die door Hermann Rorsach geïntroduceerd werd in 1921. Deze test is gebaseerd op de menselijke neiging interpretaties en gevoelens te projecteren op, in dit geval, inktvlekken. Op basis van de gegeven interpretaties proberen psychologen om diepere persoonlijke karaktertrekken en impulsen van de testpersonen te begrijpen. In deze interpretaties of ‘lezingen’ van de inktvlekken verwijzen de proefpersonen vaak naar dieren: vlinders, motten, spinnen, vleermuizen,…

Verschillende motieven uit het oeuvre van Jan Fabre komen in dit werk samen, onder andere zijn fascinatie voor insecten, voor metamorfose en voor het functioneren van de menselijke psyche. Rorsach is uitgevoerd in blauwe bic. Dit typische blauw verwijst voor de kunstenaar naar het moment tussen nacht en dag, tussen dood en leven, naar het tijdstip waarop de nachtdieren hun slaap aanvatten en de dagdieren ontwaken: het ‘uur blauw’. Dit blauwe uur is de verbinding tussen de balpen en de wereld van de dieren en in het bijzonder die van de insecten.

Het overnemen of citeren van bestaande gegevens, zoals in dit geval de overbekende Rorsachtest, is een belangrijk element in het oeuvre van Fabre. Bekende, vertrouwde beelden krijgen een nieuwe invulling en worden ingelijfd in het universum van de kunstenaar.