“Misschien zullen wij de poorten van de dag openen en dan binnentreden in het onbekende.” (O. Paz)[1]

Kunst kan voor de kunstenaar maar ook voor de toeschouwer deuren openen naar het ongekende. Sommige dingen vermoeden we of voelen we aan maar vaak tasten we in het duister. Fictie laat toe het veld, dat zijn aanwezigheid suggereert maar niet volledig prijsgeeft, te benaderen, licht te werpen op het sluimerende en het vaag gedetermineerde. Terecht wijst Jan Cox op de verschillende mogelijkheden van fictie als verwijdering van de factuele werkelijkheid enerzijds maar ook als toenadering tot die werkelijkheid anderzijds. Sommige fenomenen of diffuse gevoelens kunnen het best via beelden worden gecommuniceerd.[2]