Fish Story is het derde werk in een cyclus rond de denkbeeldige en materiële geografie in een vergevorderde kapitalistische wereld. Sketch for a Geography Lesson (1983) brengt een relatie tussen de beeldruimte van de Duitse romantiek en het verraderlijke terrein van de Koude Oorlog in kaart. Canadian Notes (1986) onderzocht de link tussen het domein van winningsindustrieën, de architectuur van banken en de iconografie van gedrukt geld en schipperde tussen een bank die zich verhulde als landschap en een industrieel landschap dat zich verhulde als een bank. 

Met de verschuiving van de statische landschappen naar de vloeibare zeevlakken en met de destabilisering van de geopolitieke wereldbalans aan het begin van 1989 leek de onzekerheid en passie van een omvangrijk werk in uitvoering wel gepast. Locaties werden uitgekozen voor hun grillige en thematische karakter. In het algemeen waren de keuzes gebaseerd op een zoektocht naar centra van maritieme macht uit het heden en verleden, evenals naar meer perifere zones die vaak onderworpen waren geweest aan een alleen heersende macht, zoals in Mexico, of naar gebieden die in het verleden gevangen zaten tussen hogere machten, zoals Korea en Polen.

Vanaf het begin wordt het project ontwikkeld als zowel een tentoonstelling als een boek met “hoofdstukken” die op volgorde worden gepresenteerd. De definitieve volgorde van de hoofdstukken en van de foto’s en teksten binnen de hoofdstukken is vrijwel identiek in zowel de tentoonstelling als het boek. In de tentoonstelling worden 105 kleurenfoto’s in volgorde geplaatst over enkele muren en ruimtes en worden ze afgewisseld met 26 tekstpanelen die op verschillende afstanden van de foto’s hangen. Op grafisch niveau zijn die tekstpanelen de zwart-witte fotografische metgezellen van de kleurenfoto’s. De ruimtelijke relatie van beeld tot beeld, beeld tot tekst, en tekst tot tekst krijgt onvermijdelijk een andere vorm binnen de pagina’s van een boek. Bovendien maakt het boek de toevoeging van een andere, parallelle tekst mogelijk en wordt het hierdoor een geheel ander object …

De tentoonstelling Fish Story bevat ook twee diaprojecties. Die projecties zijn niet opgenomen in het boek hoewel de prologen van beide zijn samengevoegd om de epiloog van het boek te vormen. De projecties werden ontworpen als een introductie van een opvallend verschillende tijdsgebonden en beeldende ervaring vergeleken met die opgeroepen door de afbeeldingen en teksten op de muur. Elke diaprojectie bevat 80 dia’s die voortdurend met een pauze van vijftien seconden achter elkaar getoond worden in een aparte diakamer, met opschriften en begeleidende tekst beschikbaar in een boekje buiten de kamer …

Allan Sekula